TYDZIEŃ III          
           JEZUS  DROGĄ,  PRAWDĄ,  ŻYCIEM  I  ZBAWICIELEM

1. W kim lub w czym pokładasz nadzieję swego życia ? Gdzie szukasz sposobów rozwiązania swoich problemów? Kto może Ci w tym pomóc? Bóg jest tym, który pierwszy wychodzi do Ciebie i chce, żebyś Jemu właśnie zaufał, bo tylko w Nim jest prawda i życie.

Ja jestem Jahwe, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!      (Wj 20,2-3)

2. Bóg nie zostawia, nie odchodzi od Ciebie w żadnej sytuacji życiowej. Nawet w tej najbardziej trudnej, bolesnej, w której Tobie się wydaje, że tutaj już Go nie może być, bo to wszystko jest tak bardzo grzeszne. On jest blisko Ciebie i zawsze Cię kocha. Właśnie to miejsce, w którym jesteś, może być początkiem drogi do Niego.

Szukajcie Pana, gdy się pozwala  znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek  nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, i do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi.    (Iz 55,6-9)

3. Spotykasz się z różnymi propozycjami dróg dojścia do Boga. Może zetknąłeś się z ludźmi, którzy zawierzyli technikom medytacyjnym, którzy uważają, ze Boga mogą ogarnąć lub dojść do Niego o własnych siłach. Tymczasem Jezus mówi:

Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie  przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.  Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście.  Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł.          (J 14,6-10)

4. W Tobie, jak w każdym człowieku, mieszka grzech, który Cię zniewala.

Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który we mnie mieszka.  Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, co wiedzie ku tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego!                                                          (Rz 7,18-20,24)

Jeśli trwasz w przekonaniu, że wolny jesteś od grzechu, jeśli wydaje Ci się, że jesteś w miarę porządnym człowiekiem i niewiele jest w Tobie do zmiany – błądzisz, a grzech zamaskował się w Tobie. Słowo Boże mówi:

Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.         (1J 1,8-9)

5. Grzech przychodzi na świat nie przez Boga, lecz przez decyzję złej wolnej woli człowieka:

          Nie mów: “Pan sprawił, że zgrzeszyłem”,
          czego On nienawidzi, tego On nie będzie czynił.
          Nie mów: “On mnie w błąd wprowadził”,
          albowiem On nie potrzebuje grzesznika.
          Pan nienawidzi wszystkiego, co wstrętne,
          i nie pozwala, by ci, którzy się Go boją,
         mieli z tym styczność.
         On na początku stworzył człowieka
         i zostawił go własnej mocy rozstrzygania.
         Położył przed tobą ogień i wodę,
         co zechcesz, po to wyciągniesz rękę.
         Przed ludźmi życie i śmierć,
         co ci się podoba, to będzie ci dane.    
                                                            (Syr 15,11-14, 16-17)

6. Gdy próbujesz walczyć z własnymi słabościami, nie sądź, że walczysz tylko z samym sobą. Za Twoimi słabościami kryje się ktoś o wiele potężniejszy:

Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.       (Ef 6,12)

7. Choć potrzeba, byś pełnił dobre uczynki jako wyraz wdzięczności i wierności Bogu, to jednak nie na podstawie Twoich uczynków dostępujesz zbawienia, lecz jedynie dzięki Jezusowi:

Wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia  darmo, z Jego łaski, przez odkupienie,  które jest w Chrystusie Jezusie.  Gdzież więc podstawa do chlubienia się? Została uchylona! Przez jakie prawo? Czy przez prawo uczynków? Nie, przez prawo wiary. Sądzimy bowiem, że człowiek  osiąga  usprawiedliwienie  przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa.        (Rz 3,23-24, 27-28)