Słowo z diakonii Prorocko-Rozeznającej:
1. Poczucie przygotowywania na czas przed nami – Wielkiego Postu. Słowo: J 15,13 „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”; J 13,31-38 – wezwanie, aby posilać się na ten czas Eucharystią – Chlebem życia!; Ps 87- „Wszystkie moje źródła są w Tobie”.
2. Oddychamy Kościołem, jesteśmy niesieni przez innych bardzo nieświadomie. W tym Kościele są święci, ale także ci co odeszli. Współodpowiedzialność – obraz: dwie osoby w górach na połoninie, bardzo wysoko – “Ja” i Jezus. Patrzeć z Nim z góry na wszystkie troski, z dystansem. Wtedy nabierają całkiem innego znaczenia. 2 Kor 5,20 – 6,3 jest to czytanie ze środy popielcowej. Dostaliśmy je już na poniedziałek – mamy się przygotować nabrać Ducha na Wielki Post, ucieszyć się nim. To czas łaski!!!
3.„Nadchodzi szczególny czas łaski. Czas przylgnięcie do Mojego serca. Czas oczyszczenia” J 1,1-11; J 12,24 „A wy za kogo Mnie uważacie?” Natchnienie, żeby kolejne spotkania w czasie Wielkiego Postu oprzeć na 7 Słowach z Krzyża (przynajmniej częściowo). Są to słowa miłości, nadziei, nauki… w których można Jezusa uwielbiać, prosić, dziękować. Obraz krzyża ułożonego z 7 kamieni; Obraz Jezusa, który coś mówi, a Jego słowa zamieniają się w perły. Potem te perły nawlekanie są na nitkę, żeby żadnej nie zgubić.