1. W bieżącym roku 2023 kontynuujemy zasłuchanie się w słowo Boże. Formacja oparta będzie na codziennym rozważaniu Słowa Bożego, a następnie dzieleniu się tym słowem w małych grupach.
2. Przebieg spotkania:
19.00 Modlitwa do Ducha Świętego
19.10 Wprowadzenie (osoby odpowiedzialne za prowadzenie spotkania – z diakonii uwielbienia i diakonii prorockiej)
19.15 Dzielenie się słowem w małych grupach
19.45 Uwielbienie
20.50 Ogłoszenia
20.55 Apel Jasnogórski
3 Przypomnienie jak działa wspólnota? Po co jestem we wspólnocie?
Podstawowym powołaniem każdego chrześcijanina jest wezwanie do świętości, do doskonałej miłości. Dlatego wszystkie wspólnoty, niezależnie od ich charyzmatu, mają pomagać w realizacji tego powołania i prowadzić do zbawienia.
W tym nowym roku zastanówmy się, jak angażujemy się i czy wkładamamy tu swje serce i miłość bliźniego. „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść” mówił św. Augustyn. Miłość jest rozwojowa i wymagająca, to nie jest tak, że będę tylko stać i się przyglądać, albo jestem i działam, albo zastanawiam się na tym, gdzie Bóg chce mnie mieć, abym mógł służyć, może w innym miejscu, nie w tej wspólnocie. Ale wspólnota nie jest do stania, i w innej też mam się angażować. Na tym polega sens bycia we wspólnocie.
Wierzę mocno, że to słowo z Pieśni nad pieśniami z rozdziału 2, 10-13 jest dla nas:
“Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź!
11 Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł.
12 Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania drzew, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie.
13 Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną.
Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź!”
To jest czas przycinania drzew, obrośliśmy w liście, a nie wydajemy owoców.
Proste czynności wynikające z miłości, pomóc bratu, siostrze rozstawić sprzęt, złożyć czy odpisać na smsa…. To już nawet nie brak miłości, a po prostu brak wychowania i kultury nie odpisać na pytanie. Wszystkim tym którzy odpisują dziękuję za to, że czują się odpowiedzialni za tę wspólnotę.
4. Uwielbienie
Osoby odpowiedzialne za prowadzenie spotkania mają tylko nas prowadzić i pomóc nam, ale to My, każdy z nas ma uwielbiać Boga.
Tutaj nie jest czas słuchania Pana Boga, słuchamy w domu, na osobistej codziennej modlitwie. Tutaj jest czas uwielbiania. Jak żyjemy, tak uwielbiamy. Oczywiście Pan Bóg mówi w czasie uwielbienia i pokazuje obszary, w których potrzebujemy się głębiej zanurzyć, uporządkować.
W czasie uwielbienia nie są ważne emocje, one nie świadczą o tym, czy dobrze „przeżywam spotkanie z Bogiem”. Każdy ma prawo przeżywać uwielbienie w sposób dowolny i prawdziwy. Nie dziw się, że jeśli jesteś w grzechu ciężkim albo koncentrujesz się na sobie i swoich problemach, to nie będziesz widział potęgi i mocy działającego Boga, i nie będziesz czuł radości. To od każdego z nas, od tego jakie prowadzi życie i jaką ma relację z Bogiem, zależy jak będzie przeżywał uwielbienie.